rken
VB [ṛken]arrêter, s'arrêter, ralentir son allure (surtout en parlant de bœuf au labour)
Flexions rken
rekkneɣ rken trekknem yerken treknemt yerkin terkinemt rekknet trekken rekneɣ rekknent nerken rkineɣ nerkin ireknen trekkneḍ reknet trekknemt irken reknen irkin rkinen rekknemt nrekken trekneḍ irekknen treknem terkineḍ terkinem rekken irekken reknemt rekknen terken reknent terkin rkinentSources rken
- J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982