rken

VB [ṛken]

arrêter, s'arrêter, ralentir son allure (surtout en parlant de bœuf au labour)

Flexions rken

rekknet trekken rekneɣ rekknent nerken rkineɣ nerkin ireknen trekkneḍ reknet trekknemt irken reknen irkin rkinen rekknemt nrekken trekneḍ irekknen treknem terkineḍ terkinem rekken irekken reknemt rekknen terken reknent terkin rkinent rekkneɣ rken trekknem yerken treknemt yerkin terkinemt

Sources rken

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés rken

sseklukel  ssalḥin  taziba  taceqlalt  rbeḥ  faz  lḥir  tirtaw  zzkara  cḍiḍeḥ  addad  ceqqeq  friwes  asaḍef  anida 
-->