iman

N.M [iman]

soi-même; soi; seul

Flexions iman

yiman iman

Sources iman

  • BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Phrases avec le mot iman

Di lawan nni, Dda Mḥend ihedder i yiman-is kan .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Iseggem iman-is, iḥuk allen-is, iẓra lexyalat zdat-s teddun tezzin as: Wecrif, Ḥemmu, Ameqran, Muḥ, Arezqi, . . .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

D Muḥend i wumi iserreḥ wawal, yerna : - Almad agi d lemdeɣ taserrart akked uḥeddad ɣer baba-k akked keč, ukiɣ i yiman-iw nernaɣ ugar .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Tawaɣit ur neẓra ma aṭas i yellan neɣ d imezwura yagi kan i d isbeggnen iman-nsen .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Mots apparentés iman

lidam  aḥellel  arbaɛ  uḍuḍ  lamer  zuzzer  ffillet  mraw  sew  timeḥremt  kmer  lexrif  agaraw  ḥseb  tigeltemt 
-->