iman

N.M [iman]

soi-même; soi; seul

Flexions iman

yiman iman

Sources iman

  • BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Phrases avec le mot iman

Ur ukiɣ d yiman-iw mi d inteq ɣur-i Welḥaǧ nnig webrid, inna yi d : - Ay Azwaw !
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Yal wa akken yekbel iman-is, yettekka ɣer wemdakkel-is, ibda yesxerxur .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Akken ad iwwet yiwen ad ittu iman-is di teswiɛt n ddiq deg ilaq-as ad ibges, ad icṭer akken ad iqabel acengu, amdan ur izmir ad yerr tiṭ i wegzam, nqec akked useggem n txellal n usɣar uzemmur .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Iseggem iman-is, iger afus-is iddem-d abeckiḍ-is, iqqim ittxemmim, iselqem awal i yiman-is : " ma kkan d si tama ufella, zemreɣ ad sen-sleɣ qbel ad d-awḍen anda lliɣ ; aḍu ittawi ssut ugar, abrid ɣef tiɣilt i yella, akal d akal aḥercawan, isban-d tikli .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

-->