iman
N.M [iman]
soi-même; soi; seul
Flexions iman
yiman imanSources iman
- BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
- J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982
Phrases avec le mot iman
Di lawan nni, Dda Mḥend ihedder i yiman-is kan .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Iseggem iman-is, iḥuk allen-is, iẓra lexyalat zdat-s teddun tezzin as: Wecrif, Ḥemmu, Ameqran, Muḥ, Arezqi, . . .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
D Muḥend i wumi iserreḥ wawal, yerna : - Almad agi d lemdeɣ taserrart akked uḥeddad ɣer baba-k akked keč, ukiɣ i yiman-iw nernaɣ ugar .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Tawaɣit ur neẓra ma aṭas i yellan neɣ d imezwura yagi kan i d isbeggnen iman-nsen .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]