iman
N.M [iman]
soi-même; soi; seul
Flexions iman
yiman imanSources iman
- BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
- J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982
Phrases avec le mot iman
Ur yuki d yiman-is Lmulud mi yekcem agni nni .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Iseggem iman-is, iger afus-is iddem-d abeckiḍ-is, iqqim ittxemmim, iselqem awal i yiman-is : " ma kkan d si tama ufella, zemreɣ ad sen-sleɣ qbel ad d-awḍen anda lliɣ ; aḍu ittawi ssut ugar, abrid ɣef tiɣilt i yella, akal d akal aḥercawan, isban-d tikli .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Yurez abeckiḍ nni n baba-s ger ifassen-is, irna iself- as i terkast nni, yuki i yiman-is amzun yeqqim ɣer tama n baba-s .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Ur ukiɣ d yiman-iw mi d inteq ɣur-i Welḥaǧ nnig webrid, inna yi d : - Ay Azwaw !
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]