iman

N.M [iman]

soi-même; soi; seul

Flexions iman

yiman iman

Sources iman

  • BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Phrases avec le mot iman

Iṭṭef iman-is, immekta d awalen nni d xali-s Lḥusin : " urfan ur nehhun ara ɣer wayen ilhan ; urfan sderɣilen, saɛsigen, sefcalen " .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Yuli d Lḥusin ɣer Lmulud akked Ḥemmu, mi yessedreg iman-is, inna-yasen : - Zriɣ ayen i kwen iṭṭfen teggumam ad taɣem abrid ufella .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Mi yessekcem iman-is di taffa n temẓin akked walim nni awraɣ, yedda deg wedwi n yezgaren akked ifellaḥen itezzin i wennar dɣa izzi laɛqel-is .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

D nitni i tt-id-iwwin i yiman- nsen .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

-->