iman

N.M [iman]

soi-même; soi; seul

Flexions iman

iman yiman

Sources iman

  • BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Phrases avec le mot iman

Inna kan i yiman-is : " Skud učči yella, am zun ur ḍrint ! " .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Yal yiwen segneɣ ad isedyeq afrag-is, ad iqqen iman-is akked weɣyul-is yal ass i yizid n kra imuden uzemmur, i snat neɣ tlata tegdurin n zzit i wass . "
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Arkasen cudden, abeckiḍ ihegga, srafgeɣ d seg wexxam, ufiɣ d iman-iw deg wennar, zdat tejmaɛt n taddart, dɣa sliɣ i ubarud . - Anda llan ?
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Tasaɛdit tebɣa ad teddu i yiman-is kan, weḥd-s kan, deg webrid n tala ines .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

-->