snaɣ

VB [snaɣ]

faire se battre; être la cause de disputes

Flexions snaɣ

snaɣant snaɣ snaɣayemt yesnaɣ tesnaɣay tesnaɣemt snaɣayent snaɣa yesnaɣa tesnaɣamt snaɣay snaɣeɣ yesnaɣay nesnaɣ tesnaɣayemt yesnaɣen snaɣaɣ nesnaɣa yesnaɣan snaɣet snaɣayeɣ isnaɣ nesnaɣay snaɣen yesnaɣayen snaɣat isnaɣa snaɣan snaɣayet tesnaɣeḍ isnaɣay tesnaɣem snaɣayen isnaɣen tesnaɣaḍ tesnaɣam isnaɣan snaɣemt tesnaɣayeḍ tesnaɣ tesnaɣayem snaɣent isnaɣayen snaɣamt tesnaɣa

Sources snaɣ

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés snaɣ

tajgagalt  ragget  uẓum  ukmir  tajgutt  angar  mḥeq  smezger  bbeẓbeẓ  tasedda  acayaḍ  tamnaṭ  sseɛwej  lemmer  rfes 
-->