snaɣ

VB [snaɣ]

faire se battre; être la cause de disputes

Flexions snaɣ

tesnaɣ tesnaɣayem snaɣent isnaɣayen snaɣamt tesnaɣa snaɣant snaɣ snaɣayemt yesnaɣ tesnaɣay tesnaɣemt snaɣayent snaɣa yesnaɣa tesnaɣamt snaɣay snaɣeɣ yesnaɣay nesnaɣ tesnaɣayemt yesnaɣen snaɣaɣ nesnaɣa yesnaɣan snaɣet snaɣayeɣ isnaɣ nesnaɣay snaɣen yesnaɣayen snaɣat isnaɣa snaɣan snaɣayet tesnaɣeḍ isnaɣay tesnaɣem snaɣayen isnaɣen tesnaɣaḍ tesnaɣam isnaɣan snaɣemt tesnaɣayeḍ

Sources snaɣ

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés snaɣ

tarix  ssiẓed  aɣunzan  iḍ  sani  agummu  arez  sgeḍ  aleggɣan  tibḥirt  azeɛrur  ulaḥed  jiḥ  axecxuc  ggermemm 
-->