snaɣ

VB [snaɣ]

faire se battre; être la cause de disputes

Flexions snaɣ

nesnaɣa yesnaɣan snaɣet snaɣayeɣ isnaɣ nesnaɣay snaɣen yesnaɣayen snaɣat isnaɣa snaɣan snaɣayet tesnaɣeḍ isnaɣay tesnaɣem snaɣayen isnaɣen tesnaɣaḍ tesnaɣam isnaɣan snaɣemt tesnaɣayeḍ tesnaɣ tesnaɣayem snaɣent isnaɣayen snaɣamt tesnaɣa snaɣant snaɣ snaɣayemt yesnaɣ tesnaɣay tesnaɣemt snaɣayent snaɣa yesnaɣa tesnaɣamt snaɣay snaɣeɣ yesnaɣay nesnaɣ tesnaɣayemt yesnaɣen snaɣaɣ

Sources snaɣ

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés snaɣ

ruggez  zznad  ineslem  iff  lbanan  qsed  lǧebba  uffir  seldazekka  babaɣayu  aznaɣri  ssiɛqa  jeggeḥ  agi  taksiwt 
-->