snaɣ

VB [snaɣ]

faire se battre; être la cause de disputes

Flexions snaɣ

tesnaɣamt snaɣay snaɣeɣ yesnaɣay nesnaɣ tesnaɣayemt yesnaɣen snaɣaɣ nesnaɣa yesnaɣan snaɣet snaɣayeɣ isnaɣ nesnaɣay snaɣen yesnaɣayen snaɣat isnaɣa snaɣan snaɣayet tesnaɣeḍ isnaɣay tesnaɣem snaɣayen isnaɣen tesnaɣaḍ tesnaɣam isnaɣan snaɣemt tesnaɣayeḍ tesnaɣ tesnaɣayem snaɣent isnaɣayen snaɣamt tesnaɣa snaɣant snaɣ snaɣayemt yesnaɣ tesnaɣay tesnaɣemt snaɣayent snaɣa yesnaɣa

Sources snaɣ

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés snaɣ

amahil  taɣyult  ssebrek  nkeẓ  ssureg  dden  aqfaz  amaddaz  zri  rken  lwert  tafakult  axeddim  mebla  amenɛul 
-->