wekkel

VB [wekkel]

charger, donner procuration, mandater; confier, abandonner

Flexions wekkel

wekkel iwekkel iwekklen tettwekkileḍ tettwekkilem ittwekkilen wekkleɣ wekklen ttwekkilemt tettwekkil ttwekkilent wekklet nwekkel ttwekkil yettwekkil tettwekkilemt twekkleḍ wekklent ttwekkileɣ nettwekkil yettwekkilen wekklemt twekklem ttwekkilet ittwekkil ttwekkilen

Sources wekkel

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés wekkel

afermac  cced  zuxx  ḥulfu  smeɛgez  nni  agezdu  ukrif  tqamumt  uffir  aqesbuḍ  ferreɣ  leqqem  imaw  msefham 
-->