irqiq

VB [iṛqiq]

être mince, fin; s'amincir

Flexions irqiq

ttirqiqen tirqiqeḍ tirqiqemt rqiq nerqiq tettirqiqeḍ tettirqiqem irqiqemt ittirqiqen nirqiq rqiqeɣ yirqiqen ttirqiqemt tettirqiq irqiq ttirqiqent yirqiq irqiqen rqiqet ttirqiq yettirqiq tettirqiqemt irqiqeɣ tirqiqem rqiqeḍ rqiqen ttirqiqeɣ nettirqiq irqiqet yettirqiqen tirqiq irqiqent rqiqit ttirqiqet ittirqiq

Sources irqiq

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés irqiq

tekki  ccuq  afermasyan  freg  ɣab  lid  azanǧar  ssemɛen  rdu  settef  iɣlel  taxazabit  ftel  tiɣbirt  taɣennust 
-->