caḍ
VB
[caḍ]
brûler, s'enflammer, bouillir; avoir soif; suffir
Flexions caḍ
ttcaḍeɣ
icaḍen
caḍ
yetciḍin
ncaḍ
caḍemt
tettciḍimt
netciḍi
yettciḍi
tciḍiɣ
ttciḍi
yetcaḍen
tettcaḍemt
netcaḍ
yettcaḍ
tcaḍeɣ
ttcaḍ
tcaḍemt
tcaḍeḍ
ttciḍint
tetciḍimt
tettciḍi
yetciḍi
ttciḍimt
tciḍi
ttcaḍent
tetcaḍemt
tettcaḍ
yetcaḍ
ttcaḍemt
caḍent
tcaḍ
ittciḍin
tciḍint
caḍet
tettciḍim
tetciḍi
tettciḍiḍ
tciḍimt
ittcaḍen
tcaḍent
tettcaḍem
tetcaḍ
tettcaḍeḍ
tcaḍet
itciḍin
tcaḍem
caḍeɣ
ttciḍin
tetciḍim
ittciḍi
tetciḍiḍ
ttciḍit
itcaḍen
ttcaḍen
tetcaḍem
ittcaḍ
tetcaḍeḍ
ttcaḍet
caḍen
icaḍ
yettciḍin
tciḍin
nettciḍi
itciḍi
ttciḍiɣ
tciḍit
yettcaḍen
tcaḍen
nettcaḍ
itcaḍ
Sources caḍ
- BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
- J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982