iḥeccir

N.M [iḥecciṛ]

colère; inquiétude, souci

Flexions iḥeccir

iḥeccir

Sources iḥeccir

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés iḥeccir

zzelṭ  bgayet  ḥnenni  aledda  arẓagan  settut  tidekt  tagmart  nafeq  xleq  smejger  srugget  taseḍlett  leɛca  tissegnit 
-->