ɛab

VB [ɛab]

être mutilé, avoir une infirmité, un défaut

Flexions ɛab

ttɛibemt ttɛabent tettɛab ttɛabemt ittɛiben ɛaben tettɛibem iɛab tettɛibeḍ ittɛaben tettɛabem tettɛabeḍ iɛaben ttɛiben nɛab ɛabemt ittɛib ttɛibet ttɛaben ittɛab ttɛabet yettɛiben tɛabemt nettɛib tɛabeḍ ttɛibeɣ yettɛaben nettɛab ttɛabeɣ ɛab ɛabent tettɛibemt tɛab ɛabet yettɛib ttɛib tettɛabemt yettɛab ttɛab ttɛibent tɛabem tettɛib ɛabeɣ

Sources ɛab

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés ɛab

uwqim  qeccer  abraḥ  tasila  tabalizt  agus  tuzzya  hewwen  mmucel  qbel  weɣweɣ  acimi  nneɛdem  bḍu  abeɣli 
-->